http://brussel.blogt.be/2006/05/31/de-zonnebloem-guerilla.html
http://brussels-farmer.blogspot.com
vrijdag, juni 23, 2006
dinsdag, juni 20, 2006
The Suitcase Stories
Vandaag, 20 juni, is het Wereldvluchtelingendag.
Al vijf jaar decoreren minderjarige vluchtelingen uit de Congo, Rwanda, Burundi, Ethiopië en Angola koffers die hun reisverhaal vertellen. "We willen onze gevoelens tonen, en wat voor mensen vluchtelingen zijn", zegt Eder Katende, een 18-jarige uit Congo.
Glynis Clacherty, een Zuid-Afrikaanse wetenschapster, zette vijf jaar geleden een therapie op voor niet-begeleide minderjarige vluchtelingen. Ze doopte het 'the Suitcase Project'. Tieners uit diverse hoeken van Afrika decoreerden een koffer als symbool van hun levensverhaal. Nu werden de kofferverhalen opgenomen in een boek.
Lees op ipsnews (Nederlands) of Childrenfirst (Engels).
zondag, juni 18, 2006
Liedjes met een boodschap
Op de website www.16plus.be kan je je creativiteit aan de wereld tonen. Liedjes, foto's, korte filmpjes, gedichtjes, ... het kan allemaal.
Er is ook een top tien van de mooiste liedjes waar je zelf op kan stemmen. Toevallig of niet toevallig, in die top tien staan een aantal beklijvende liedjes met een boodschap. Jeugd van Vlaanderen: doe zo voort!
Broken
Dancing Lights
Luna on my mind
Change the world with your messages!!!
Er is ook een top tien van de mooiste liedjes waar je zelf op kan stemmen. Toevallig of niet toevallig, in die top tien staan een aantal beklijvende liedjes met een boodschap. Jeugd van Vlaanderen: doe zo voort!
Broken
Dancing Lights
Luna on my mind
Change the world with your messages!!!
zaterdag, juni 17, 2006
Duizenden mensen betogen voor een menselijk asielbeleid
In Brussel hebben duizenden mensen betoogd voor een menselijk asielbeleid. De politie telde vierduizend manifestanten, volgens de organisatoren waren het er ruim dubbel zoveel. De betoging was een initiatief van UDEB, de beweging van mensen zonder papieren, van humanitaire verenigingen en van vakbonden.
De manifestanten vroegen zekerheid voor mensen die al jaren in ons land zijn en hier hun leven hebben opgebouwd. Ze willen ook duidelijke criteria voor alle asielzoekers. "We pleiten voor duidelijkheid", zegt Jan De Volder van de Sint-Egidiusgemeenschap. De betogers kwamen uit alle delen van het land. Ze stapten van het Zuid- naar het Noordstation.
bron vrtnieuws.net zaterdag 17 juni 2006
Solidariteit zonder grenzen
Alle kleuren van de regenboog waren vanmiddag omstreeks 14u vertegenwoordigd aan het zuidstation, om gezamelijk de strijd van de illegalen openlijk te steunen. Badend in de zon vertrok de lange stoet. Een golf van kleuren, kreten, dans en muziek overspoelde de Anspachlaan.
De papierlozen uit heel België reisden vanmiddag naar de hoofdstad: er kwamen mensen uit Verviers, Luik, Namen, Kortrijk, La Louvière, etc... Jan Piet Bauwers en Peter Vanderleyden, verantwoordelijken van de ABVV Leuven, vertelden dat ze 135 treintickets Leuven-Brussel betaalden aan allen die de betoging wouden bijwonen. "Wij willen ons steentje bijdragen in de strijd voor regularisatie, zegt Peter Vanderleyden, illegaliteit leidt tot miserie... en miserie, dáár zijn we tegen"
Met de slogan "ik ben belg en stem voor regularisatie" werd duidelijk Patrick Dewael met de vinger gewezen. Deze laatste zei recentelijk dat de belgen de illegalen NIET ondersteunen in hun strijd voor regularisatie. Maar het aantal aanwezigen evenals het aantal sociale groeperingen bewezen het tegendeel.
Ali en Josphine Charlotte, beiden zonder papieren, wonen al tientallen jaren in België en wachten nog steeds op de behandeling van hun dossier.
"Ik ben geen volwaardig mens, zegt Ali, ik ben een aanvrager van het artikel 9.3, ik ben een clandestijn. Ik heb geen recht op vakantie, en ik moet 10 uur per dag voor 3 euro per uur werken"
Ook Joséphine Charlotte, oorspronkelijk uit Congo, spreekt over onrecht. Ze kwam vanochtend uit Charleroi om haar rechten te eisen. "We willen werken, zegt ze, om óók belastingen te mogen betalen en België daarmee te helpen!"
Ondertussen stapt de menigte voort. De stoet is eindeloos, en de sfeer op z'n best: kleuren vloeien dooreen, talen mengen zich, Afrikaans gedrum met Peruaanse fluiten, oud en jong, belg en niet Belg, samen hand in hand voor hetzelfde doel: de illegalen uit de schaduw van de steden te trekken, opdat ze waardig kunnen leven.
vrijdag, juni 16, 2006
Solidariteit in noord en zuid
zaterdag 17 juni 2006 om 14 uur aan station Brussel Zuid
Er leven mensen in België die uit hun eigen land gevluchtzijn en hier dus niet uit vrije wil naartoe gekomen zijn. Soms kennen zij niet het belang van een verblijfsvergunning. Soms proberen ze om die verblijfsvergunning te krijgen, maar wordt die geweigerd. Er is te veel willekeur en te weinig zekerheid.
De overheid heeft de verantwoordelijkheid om hen zekerheid te bieden en de hulp om weer vooruit te kunnen.
De Belgische bevolking heeft de verantwoordelijkheid om zich het lot van deze mensen aan te trekken, om deze mensen en hun situatie te leren kennen en om solidair te zijn.
Met deze nationale betoging willen we hiervoor aandacht vragen. We willen de mensen en hun situatie centraal stellen. Ook al is het antwoord op hun noden niet zomaar eenvoudig, toch behouden zij het recht om als mensen te leven.
Er leven mensen in België die uit hun eigen land gevluchtzijn en hier dus niet uit vrije wil naartoe gekomen zijn. Soms kennen zij niet het belang van een verblijfsvergunning. Soms proberen ze om die verblijfsvergunning te krijgen, maar wordt die geweigerd. Er is te veel willekeur en te weinig zekerheid.De overheid heeft de verantwoordelijkheid om hen zekerheid te bieden en de hulp om weer vooruit te kunnen.
De Belgische bevolking heeft de verantwoordelijkheid om zich het lot van deze mensen aan te trekken, om deze mensen en hun situatie te leren kennen en om solidair te zijn.
Met deze nationale betoging willen we hiervoor aandacht vragen. We willen de mensen en hun situatie centraal stellen. Ook al is het antwoord op hun noden niet zomaar eenvoudig, toch behouden zij het recht om als mensen te leven.
woensdag, juni 14, 2006
Solidariteit met Bangladesh (deel 2)
Op 11 april 2006 werd zowel in Bangladesh actie gevoerd voor veiligheid in de kledingindustrie alsook uit solidariteit in andere landen (België, Nederland, Frankrijk, Engeland…). Met een brandweerwagen manifesteerde de Schone Kleren Campagne voor de ambassade van Bangladesh.
De vakbonden en NGO’s van Bangladesh vragen structurele maatregelen om ongevallen in de toekomst te vermijden. Niet alleen de bedrijven moeten zorgen voor een veilige en gezonde werkomgeving. Ook de overheid moet haar verantwoordelijkheid opnemen.
De laatste jaren heeft de internationale Schone Kleren Campagne (Clean Clothes Campaign) de aandacht gevestigd op de grote nood aan structurele maatregelen om een einde te maken aan de systematische en voortdurende schendingen van de arbeidsrechten in de kledingindustrie van Bangladesh. Zij heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat de kledingarbeiders de wanhoop nabij waren en gefrustreerd geraakten. Samen met vakbonden en NGO's heeft ze met aandrang de kledingmerken, de werkgevers en hun federaties opgeroepen om onmiddellijk actie te ondernemen. Maar ondertussen is er veel gepraat en zijn er slechts minimale verbeteringen gekomen voor de kledingarbeid(st)ers. Zo weinig dat velen van hen vinden dat ze niets te verliezen hebben en zich richten tegen de fabrieken waarvan ze in feite afhankelijk zijn.
Op maandag 22 mei braken massale en ernstige onlusten uit in de kledingindustrie van Bangladesh. Tot wanhoop gedreven door hongerlonen en onmenselijke arbeidsomstandigheden, kwamen tienduizenden arbeid(st)ers op straat. Honderden fabrieken werden in brand gestoken of beschadigd. Er werden optochten gehouden, barricades opgeworpen en auto's in brand gestoken. Gevechten braken uit tussen aan de ene kant protesterende arbeiders en anderzijds managers en werkgeversvriendelijke groepen, politie en andere veiligheidsdiensten. De dood van 3 arbeiders is bevestigd. Officieuze berichten melden 5 doden. Er zijn honderden gewonden. Vele van de aangevallen fabrieken produceren voor Westerse kledingondernemingen. De toestand is slechts sinds 8 juni, na meer dan 14 dagen, enigszins genormaliseerd.
Lees meer op
www.11.be
www.schonekleren.be
www.cleanclothes.org
De vakbonden en NGO’s van Bangladesh vragen structurele maatregelen om ongevallen in de toekomst te vermijden. Niet alleen de bedrijven moeten zorgen voor een veilige en gezonde werkomgeving. Ook de overheid moet haar verantwoordelijkheid opnemen.
De laatste jaren heeft de internationale Schone Kleren Campagne (Clean Clothes Campaign) de aandacht gevestigd op de grote nood aan structurele maatregelen om een einde te maken aan de systematische en voortdurende schendingen van de arbeidsrechten in de kledingindustrie van Bangladesh. Zij heeft herhaaldelijk gewaarschuwd dat de kledingarbeiders de wanhoop nabij waren en gefrustreerd geraakten. Samen met vakbonden en NGO's heeft ze met aandrang de kledingmerken, de werkgevers en hun federaties opgeroepen om onmiddellijk actie te ondernemen. Maar ondertussen is er veel gepraat en zijn er slechts minimale verbeteringen gekomen voor de kledingarbeid(st)ers. Zo weinig dat velen van hen vinden dat ze niets te verliezen hebben en zich richten tegen de fabrieken waarvan ze in feite afhankelijk zijn.
Op maandag 22 mei braken massale en ernstige onlusten uit in de kledingindustrie van Bangladesh. Tot wanhoop gedreven door hongerlonen en onmenselijke arbeidsomstandigheden, kwamen tienduizenden arbeid(st)ers op straat. Honderden fabrieken werden in brand gestoken of beschadigd. Er werden optochten gehouden, barricades opgeworpen en auto's in brand gestoken. Gevechten braken uit tussen aan de ene kant protesterende arbeiders en anderzijds managers en werkgeversvriendelijke groepen, politie en andere veiligheidsdiensten. De dood van 3 arbeiders is bevestigd. Officieuze berichten melden 5 doden. Er zijn honderden gewonden. Vele van de aangevallen fabrieken produceren voor Westerse kledingondernemingen. De toestand is slechts sinds 8 juni, na meer dan 14 dagen, enigszins genormaliseerd.
Lees meer op
www.11.be
www.schonekleren.be
www.cleanclothes.org
maandag, juni 12, 2006
Сите различни но сепак еднакви
www.joww.be verpopt zich tot > www.zuidnoord.be
www.joww.be heeft z'n doel bereikt. JOWW stond voor jong wereldwijd en verwees tegelijk naar de jongerenwerking van Oxfam Wereldwinkels.
zoekt nieuwe horizonten op!
Doel van www.zuidnoord.be is om vooral met sprekende beelden en verrassende korte stukjes uit de actualiteit Zuid en Noord met elkaar te verbinden. De weblogs Luidspreker en Wereldbericht geven je de mogelijkheid om zelf op deze stukjes een korte reactie te geven. Zelf stukjes maken kan ook, dan krijg je een login voor één van de twee blogs. Wie zelf foto's in de albums wil plaatsen kan dat nog niet, maar misschien wordt dat ook mogelijk.
Tot binnenkort!
zaterdag, juni 10, 2006
zondag, juni 04, 2006
CAFE CAMACHO in Genk voor de tweede keer groot succes!
Een Fair Trade kroegentocht met zeven cafés en meer dan 350 deelnemers? Het kan in Genk en dit al voor het tweede jaar op rij! Waar het vorig jaar soms nog lang aanschuiven was om het Fair Trade hapje in de cafés te bemachtigen, daar gingen ze dit jaar als zoete broodjes en andere lekkernijen over de toog. Want dit is niet zómaar een kroegentocht! Behalve Fair Trade sapjes, bier of wijn (nog niet in alle cafés ingeburgerd), zorgt ieder café ook voor een origineel Fair Trade gerechtje met ingrediënten van eerlijke handel. 
Samen met de cafégangers, maken ook salsa- en percussiegroepjes de ronde, zodat de sfeer er goed in zit en iedereen aan het einde roept: bis! Toen iedereen zijn zevengangenmenu had binnengespeeld, was het al een stukje na middernacht. Aan het enthousiasme van de Genkse Camacho's te peilen komt er ontgetwijfeld volgend jaar weer een Café Camacho!
SAKA SAKA in de oude gevangenis, Hasselt
Feest in de gevangenis.Nee, er schuilt geen ironie in deze boodschap. Al is het wel een vreemd gevoel om te staan dansen op reaggea, ska en funk in een gebouw waar een jaar geleden nog misdadigers zaten op gesloten in cellen van ruw geschat twee op vier meter. De gedetineerden zijn een jaar geleden verhuisd naar een gebouw buiten de grote ring. De cellen zijn leeg. Enkele zijn bewerkt door kunstenaars en ook de rest van het gebouw is helemaal gedecoreerd voor het feest. Toch krijg je zintuiglijk iets van de menselijkheid en het menselijk drama dat zich in deze kooien, achter muren en tralies, verborgen hield. Indrukwekkend. Beangstigend ook. Maar het feest vindt de juiste toon om de doodsheid en de angst uit het zieke gebouw weg te bannen.
De geopende deuren maken een levensgroot verschil. Ze staan symbool voor nieuwe kansen, nieuwe ontmoetingen, die de zware metalen deuren van onze vooroordelen op een kier zetten, die ons uitzicht geven op respect en verdraagzaamheid, die de moed opbrengen om zware fouten te erkennen, maar die na de veroordeling en de straf, ook plaats maken voor herstel en vergeving, niet vanzelfsprekend, maar langzaam en gestaag. Ontmoetingen die in afschuwelijk zijn, maar verbazingwekkend en onverwacht, misschien zelfs ongehoopt; die van het woord vrijheid geen commerciële slogan maken, maar een hunker naar verbondenheid en diepmenselijke waardigheid.www.sakasaka.be
donderdag, juni 01, 2006
Abonneren op:
Posts (Atom)